Er bestaan allerlei psychologische interventies die ons gelukkiger moeten maken. Denk aan cognitieve gedragstherapie, life coaching, meditatie en mindfulness. Psychologen voerden een meta-analyse uit om het effect van dergelijke interventies te onderzoeken. Zij keken hierbij niet zozeer of deze mensen ‘gelukkiger’ maken, maar in hoeverre ze mensen over het algemeen helpen om beter te functioneren. Ze concluderen dat dergelijke interventies mensen helpen sterker te worden, vooral in hoe zij omgaan met externe uitdagingen en in het verkrijgen van meer zelfwaardering.

Het concept van positief functioneren als mens, ook wel eudemonisch welbevinden genoemd, is al zo oud als de weg naar Rome. Oud-Griekse filosofen als Aristoteles schreven al over het leiden van een goed en bevredigend leven en hoe een optimistische kijk op het leven, en persoonlijke groei en ontwikkeling hieraan bijdragen. Deze elementen zien we ook terug in de vele interventies die zich vandaag de dag op ons welbevinden richten. Maar hoe effectief zijn die interventies hierin?

Psychologen van de Universiteit van Amsterdam en de Erasmus Universiteit onderzochten het effect van interventies als cognitieve gedragstherapie, life coaching, meditatie en mindfulnessprogramma’s op positief menselijk functioneren. Ze legden hiervoor 86 experimentele studies langs een schaal die zes dimensies van welbevinden onderscheidt: zelf-acceptatie, positieve relaties met anderen, autonomie, grip op de omgeving, zin van het leven en persoonlijke groei. In welke mate verbeterden de interventies in de studies deze zes dimensies, en hoeveel verschilden de programma’s in doeltreffendheid?

Psychologische interventies kunnen het eudemonisch welbevinden sterk verbeteren
De auteurs concluderen dat de psychologische interventies het eudemonisch welbevinden sterk kunnen verbeteren en mensen kunnen helpen beter te functioneren. De grootste invloed namen ze waar bij interventies die alle zes dimensies van psychologisch welbevinden integreerden. Grip op de omgeving, persoonlijke groei en zelfacceptatie lieten de grootste effecten zien. Het effect was het zwakst bij autonomie en positieve relaties met anderen.

"Over het geheel genomen leveren onze bevindingen een belangrijke bijdrage aan de literatuur over welbevinden. Onze meta-analyse toont overtuigend aan er dat psychologisch eudemonisch welbevinden (beter functioneren) via gerichte interventieprogramma’s kan worden verbeterd." (bron: Universiteit van Amsterdam)

Referentie
Dirk van Dierendonck (Erasmus University) and Hodar Lam (University of Amsterdam), Interventions to enhance eudaemonic psychological well-being: A meta-analytic review with Ryff's Scales of Psychological Well-being, Applied Psychology: Health and Well-Being.